اگه یه نفر وقت بی نیازیش باهات همون قدر مهربون بود که تو وقت نیازش
اگه یه نفر چه زمانی که اطرافش خالیه چه زمانی که گزینه های شبیه به تو برای دوستی سر راهش قرار گرفتن باز رهات نکرد
روی دوستی این آدم می تونی حساب کنی
تشخیص این که الان فلانی چون بهت نیاز داره یا چون گزینه دیگه ای جز تو یا بهتر از تو نیست باهات دوست شده دیگه بر عهده هوشمندی خودته
وقتی برای بالا کشیدن خودت تلاش کردی
وقتی واسه قدم گذاشتن از پله ای که بودی به پله ی بالاتر رنج تحمل کردی و درد کشیدی ،اجازه نده به هیچ کس -حتی به خودت- که برگردونتت سر پله اول
پایین اومدن خیلی خیلی راحت تر از بالا رفتنه
وقتی بدونی نباید آدم ها را به خاطر ظاهر و نوع پوششون قضاوت کنی
این شانس را به خودت میدی که از دنیا های دیگه هم مطلع بشی
از نگاه اون آدم هام به دنیا نگاه کنی
و این خیلی خوبه!
البته این رابطه الزاما به معنی برقراری رابطه صمیمی نیست چون لازمه رابطه صمیمی اینه که هر دو طرف نسبت به این موضوع نگاه یکسانی داشته باشن و هر دو دیدشون این باشه که مهم درون آدم هاست
بلکه می تونه نظارت از دور مثلا دنبال کردن نوشته های اون شخص هم باشه
همین قدر کافیه
از رنج فرار نکن به این امید که بری به جایی که از رنج خبری نباشه
رنج و دنیا از هم جدا نمیشن
ولی این به این معنی نیست که دست روی دست بذاری و نا امید باشی
امید
امید به آینده روشن را هیچ وقت از دست نده
با آدم های کوچک معاشرت نکن
اون ها تحمل رشد هیچ کسی را ندارند
حتی اگه در ظاهر خودشون به رشدهای زیادی رسیده باشن
اگه مجبور بودی باهاشون معاشرت کنی در جریان اهداف و افکار و برنامه هات قرارشون نده